சருகு

சருகு

காலம் மாறியதும்
கடந்தவை மறந்து
கண நேரத்தில்
உதிர்த்த உன்னை விடுத்து
காரணம் காற்றே என நினைத்து
உயிர் விட்டாலும்
உரமாகியாவது உனை
நலமாக்கலாம் என
மக்கி மடிய தவமிருக்கையில்...

காலனாய் வந்த காற்று
கர்ணனாய் தோள் கொடுத்து
எனை உயரத் தூக்கி
உன் அருகில் கொணர்ந்த போது
பாராதது போல்
பாசங்கு காட்டி
பறந்த எனை
கீழே தள்ளியது
ஏன் கிளையே?
புதிதாய் பூத்த
உறவுகளா!