காலில் இடறிய
கல்லை உதைத்தேன்
வேகமோ , கோபமோ..
எதிரே விழுந்து விளித்தது
மீண்டும் உதை பட
விடாமல் வீடு வரை
விரட்ட விளைந்தேன்
அதனால்
வழி நெளிந்தது!
வீண் வேலையென
விட்டு தொடர்ந்தேன்
எதையோ இழந்த
தவிப்பு தொடர்ந்தது!
கண்ணில் பட்டது
மற்றொரு கல்.
சற்றே விலகிய
தொலைவில்...
Saturday, March 22, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
கருவறையில் அன்றொருவன் உள்ளே சென்றான்.
' நீ கல் ' என்றான்.
எதிரொலியும் ' நீ கல் ' எனவே
திடுக்கிட்டு நிமிர்ந்தான்.
எதிரொலி தொடர்ந்தது.
நான் சொன்ன கல்
வினைச் சொல் என்று.
சுப்பு ரத்தினம்.
தஞ்சை.
பி.கு; உங்கள் கவிதையில் ஒரு எதிர்காலக் கண்ணோட்டம் இருக்கிறது.
futuristic hence realistic . வாழ்த்துக்கள்.
http://arthamullavalaipathivugal.blogspot.com
http://vazhvuneri.blogspot.com
nalla oru thavipppu
நல்லா இருந்தது!!!
Post a Comment